Nga studiuesi Aleksander Hasanas, Perënditë e lashta pellazge dhe ato “egjyptiane”, të studiuara sot nga shume autorë; flasin shqip …

Prej perëndisë së lashtë “RA (Dielli/Zeus)” tek gjuha shqipe mundemi të gjejmë pambarim fjalë emërtime që rrjedhin burojnë prej aty, mjafton që këtij emërtimi të lashtë ‘RA’ ti shtojmë qoftë edhe një bashtingellore para ose pas saj, plus prapashtesave të ndryshme dhe zhvillimeve semantike për çdo fjalë, do kemi si rezultat krijimin aty të mijrave fjalëve të shqipes së sotme dhe asaj pri-shipes; si vizion i dritës së tij, formës (rrethore, të rrumbulltë; Rrath’; Reth) vetive të tij; i ‘Rëndë; Rândê’ i Artë; i Zjartë, i shpejtë, (Rap; RAPID, vrap, etj., si:

Ra; i madh, i fortë Rag; Ragam; (Shkëmb), RANG m. Gradë ose pozitë në një shkallëzim hierarkik a në një shtresim shoqëror. Rang i ulët (i lartë). Rang ushtarak. Rangu i përfaqësuesve diplomatikë. Të një rangu. Sipas rangjeve. Komandantët e të gjitha rangjeve. Në rangun e ministrit (të ambasadorit). etj,.

Rad; RADHË f.

Varg njerëzish, kafshësh ose sendesh që janë vënë njëri pas tjetrit ose njëri krahas tjetrit në një vijë; v(ar)g dukurish ose ngjarjesh, që vijnë njëra pas tjetrës. Radhë njerëzish. Radhë shtëpish (dritaresh, librash). Radhë kutish (arkash, karrigesh). Dy radhë pemësh. Një radhë numrash. Radhë makinash. Në mes të dy radhëve, etj.

RADHANIK m. gjell.; Dredhanik.

Racë; Rasat, (Rasë; Drrasë) si dhe: Rad (Rod; Rote, Rrodhe), Rat(h)ë (rrotë, rrobë) Raqe, (Reckë) por dhe Ra; Rashë (bije) Razë, Re, Reze drite (Reskë, Reckë, Ra; rezohem) e plot te tjera, si Rrah godas, apo dhe: RRAH m.

1. Tokë buke a kullotë, që hapet në pyll duke prerë drurët e shkurret ose duke i djegur. Rrah në mes të pyllit. Rrah në mal. Hapën (çelën) rrahe. U bë rrah.
2. përd. ndajf. Shtrirë (për tokë, në shtrat). U rrëzua rrah përdhe. Ishin të gjithë rrah nga gripi.

Janë #rrezet e dritës të arta së perëndisë RA nga ku kemi si vizion i tyre dhe fjalën shqipe: T’ra;

TRA m. Trung i gjatë e i trashë zakonisht prej druri, me katër qoshe e i rrumbullakët, që përdoret në ndërtim në çatitë e shtëpive, në mure, nën dërrasat e dyshemesë, nën dërrasat e urave etj.; Tra druri (pishe). Tra hekuri. Trarët e çatisë ( e shtëpisë).

Ashtu dhe fjalët e shqipes Rabë; (Qere) RRAP m. bot.

Dru i lartë me trung të trashë, me degë të gjera, me gjethe të mëdha në trajtë pëllëmbe, që bën lëndë të vogla me gjemba të imët përsipër. Rrap i vjetër (i moçëm, i madh). Rrap shekullor. Dru rrapi. Gjethe rrapi.

Dhe prej këtu tek gjuha jonë hyjnore do shohim si rezultat i zhvillimit semantik të kësaj fjale, qindra të tjera emërtime të pastërta të gjiuhës shqipe, si: Tra, Trase, trashe, Trashëgoj, Traditë, por dhe Trap:

TRAP I m.

1. Vija që hap plori, hulli, brazdë; vijë e thellë në tokë; hendek. Trap i thellë. Kapërceu trapin. Mos ec me vrap, se bie në trap. fj. u.

TRAP II m.

Mjet i thjeshtë lundrimi, i ndërtuar zakonisht me trungje të lehtë ose me dy lundra të vogla, mbi të cilat mbërthehen dërrasa që formojnë një shesh të gjerë; trung druri ose disa dërrasa të lidhura bashkë, me të cilat kalohet një lumë, një liqen etj. Trap i madh. Nget trapin. E kaloi lumin me trap. I ngarkoi në trap.

Mandej kemi: Tra; Trangull, Transit; (Transport), Transmetim, (gjithashtu; Translete) etj. etj.

Sjell këtë shkrim dhe këshilloj studiues dhe dashamirë të gjuhës shqipe ti hedhin një sy kësaj Shkronje të lashtë shqipe (R dhe RR) dhe do shohim qartë aty se të gjitha fjalët e ndërtuara mbi këtë gërmë i takojnë perëndisë së lashtë iliro-pellazge: Diellit /RA – Si vizion; shembëlltyre; (simbol) dhe vetive karakteristikave te tij … Aleksander Hasanas