Shpopullimi ka prekur të gjithë fshatrat e Delvinës ku kanë mbetur kryesisht të moshuar. Disa prej tyre jetojnë në kushte ekstreme dhe të harruar nga institucionet e kujdesit. Dallëndyshe Dino dhe Lufti Neimi u sfiduan në pleqëri. Çifti jeton mes varfërisë e pamundësisë në fshatin Rusan në Delvinë. “Nuk kemi kacidhe.” Disa javë më parë 78-vjeçarja pësoi djegie në gjymtyrë.

Varfëria e tejskajshme i ka kufizuar asaj shërimin. I shoqi Luftiu tregon se në shtëpi nuk kanë as ushqime. Me pensionin e radhës duhet të lajnë borxhet. “Ilaçe dhe borxhe që kemi marrë.”Për ndihmë i janë drejtuar Bashkisë se Delvinës, por sipas tyre dera u është mbyllur në fytyrë. “Nuk duan t’ia dinë fare.”

Fëmijët në emigracion kanë vite pa i parë.Mëshira e fqinjëve është ndihma e vetme për të moshuarit. “Mos të më gjendej ai në dyqan…” Pa shpresa për të nesërmen, mes pleqërisë plotë vuajtje sigurimi i një vakti ushqimor është sfida e çdo dite, për Dalandyshen dhe Luftiun të mbetur të vetëm dhe të braktisur.