Mesdheu zotëron vetëm 3% të sasisë globale të ujit të pijshëm përkundrejt popullimit prej 7,3%, të popullsisë botërore, fakt i cili e rendit Mesdheun ndër vendet me riskun më të lartë të mungesës së ujit të pijshëm për të ardhmen.

Vendet Mesdhetare, ashtu si disa shtete të botës që vuajnë thatësirën e gjatë, shpëtimin nga shterimi i burimeve të ujit të pijshëm e shohin në teknologjinë e de-kripëzimit të ujit të detit. Nga procesi i largimit të kripës prej ujit të detit në rang global, fitohet ujë i pijshëm në sasinë mbi 100 miliardë litra ujë në ditë, ujë i cili shkon për konsum, për përdorim në bujqësi, industri ushqimore dhe farmaceutike.

Ky proces, ka kosto të ulët dhe përfitim të lartë financiar e mjedisor pasi mbetjet e kësaj industrie janë kristale të kripës, të cilat përsëri riciklohen duke prodhuar sodë kaustike, acid klorhidrik, gaz hidrogjeni, etj.