Kastriot Cenko, 39-vjeçari që vrau bashkëshorten e tij në Greqi ka dalë sot para gjykatës për t’u njohur me masën e arrestit.

Para togave të zeza ai ka dhënë versionin e tij për vrasjen mizore të gruas 32-vjeçare si dhe fshehjen e trupit të saj për ditë të tëra në papafingon e banesës së tyre, në Ampelokipi.

“Do të doja të kthehesha pas në kohë”, tha ai teksa pranonte fajësinë. 39-vjeçari ndonëse tha se i vinte keq për veprimin e tij, në fakt është përpjekur të fajësojë nënën e fëmijëve të tij, duke thënë se ajo po e tradhtonte dhe se pak para se ta vriste, Alba Cenko ka pranuar në një bisedë se kishte një lidhje jashtëmartesore me shokun e tij të fëmijërisë.

Sipas Kastriot Cenkos, bashkëshortja e ndjerë i ka thënë gjithashtu se fëmija i tyre më i madh nuk ishte i tij.

“Rreth orës 01:30 u zgjova dhe konstatova se gruaja ime nuk ishte në shtrat. E kërkova dhe e gjeta në banjë duke folur në në një telefonatë me video. E dëgjova të thoshte se do të merrte djalin tonë të madh dhe do të largohej, ndërsa në anën tjetër të telefonit dëgjova një zë mashkulli (që në fakt dukej si zëri i shokut tim të fëmijërisë) duke iu përgjigjur pozitivisht fjalëve të saj. I kërkova të vinte në dhomë për të folur. Ajo erdhi dhe në fillim mohoi se po fliste në telefon (duke thënë se po shihte video), por më pas pranoi se po fliste me një burrë, konkretisht shokun tim të fëmijërisë, dhe në të njëjtën kohë më tha se do të merrte fëmijën e madh dhe do të largohej, meqë unë nuk kisha para. Madje më quajti edhe “njeri i vogël” dhe tha se “kam gjithë jetën duke besuar gënjeshtrën e saj”. Duke u përpjekur më kot të ruaj gjakftohtësinë time, e pyeta “pse do ta marrë fëmijën më të madh me vete pasi kemi dy fëmijë”. Më pas ajo m’u përgjigj me ftohtësi absolute, duke më parë në fytyrë se nuk është fëmija im”, ka rrëfyer 39-vjeçari në sallën e gjyqit.

Në vijim ai ka vijuar të pretendojë se e ka kryer krimin nën një gjendje të ngarkuar emocionale dhe nervore.

“U mërzita shumë kur dëgjova se fëmija im i dashur nuk ishte i imi, dhe pa asnjë kontroll mbi veprimet e mia, mora një çekiç nga çanta ime me mjete ndërtimi dhe u futa në dhomën e gjumit dhe e godita në kokë. Ajo ra në shtratin tonë dhe i verbuar plotësisht nga emocionet e forta që po përjetoja, unë kapa kabllon e një karikuesi që ishte pranë meje dhe ia shtrëngova në qafë. Kur kuptova disa sekonda më vonë se çfarë kishte ndodhur, u tremba dhe u përpoqa ta ktheja në jetë dy herë. I shtypa gjoksin dhe u përpoqa ta bëja të merrte frymë. Isha në gjendje paniku. E mbulova dhe e futa në dollap. Fëmijët nuk ishin zgjuar dhe nuk kishin dëgjuar asgjë. Në mëngjes ata u nisën për në shkollë, pa u habitur nga mungesa e nënës së tyre, pasi gjithmonë i thërrisja në telefon për t’u konfirmuar që ishin zgjuar dhe do të niseshin për në shkollë, pasi unë u largova herët, rreth orës 6 për të shkuar në punë”, ka zbuluar ai më tej.

I pandehuri, i cili shkoi deri aty sa për t’i qetësuar fëmijët e tij dhe të afërmit e Albës duke pretenduar për rreth një javë se ishte ajo përmes mesazheve që u dërgonte.

“Unë nuk mund ta menaxhoja, nuk dija çfarë të bëja. Nuk mund ta besoja atë që kishte ndodhur. Mendja ime nuk e përballonte dot. Por doja t’u tregoja autoriteteve, sepse nuk e përballoja dot më barrën, kështu që thirra policinë dhe i tregova gjithçka me ndershmëri të plotë. Edhe mesazhet që i dërgoja djalit tim nga celulari i nënës së tij, kishin të vetmin qëllim që të qetësonin fëmijët e mi”.