Ne nje bisede me vajzen nga Vlora Sabrina Abazaj, kercimtare ne 230 skena te ndryshme te Europes dhe me tej, ja cfare thote per veten e saj, dhe guximin per te vazhduar rrugetimin e saj, edhe pse i vellaj nuk ndodhet me prane saj per ti dhene kurajo.
Kercimi eshte pasioni im qe ne femijeri. E nisa heret dhe tashme nese do te me njihte njerezimi, do te me njihte per traditen e bukur qe kam sjell pergjate ketyre viteve . Kam kercyer ne 230 skena te ndryshme te Europes dhe sot gjendem ne qytetin e Vlores, jo si nje kercimtare por si profesioniste sepse udhehoqa kete pasion me shume vullnet dhe deshire qe prej moshes 5 vjecare e sot jam 18.
Ne jete ndodhin te papritura dhe madje dhe jeta ime ka patur sfida , femijeria ime la gjurme tek kushdo , duke filluar nga humbja e vellait tim qe pas tij buzeqeshja ime ne fytyre u largua e deri tek deshira per mos te vazhduar me kete pasion.
Por fale motres sime gjeta kurajon dhe nje force te madhe te vazhdoja kete rrugetim .
Duke fituar 3 medalje ari, 2 diploma te cilesuara nga koreograf Jani Gjergji dhe 2 certifikata nderi ne qytetin e Durres, 1 certifikate Turke nga juria e Stambollit dhe cmime te para pafund te cilat kane vite qe ndodhen ne dhomen time .
Nuk do te thote te vazhdoja kete shkolle , por e vendosa menjane si nje art , e tashme si nje studente e ardhur nga gjimnazi si nxenese ekselente vazhdoj studimet per degen Biologji dhe cdo sukses qe kam arritur ia dedikoj pikerisht gjysmes sime qe sot nuk eshte prane meje , vellait tim!