Nga Grida Duma

Nuk besoj që ka pasur një moment më Fishtian se ky i sotmi: “Ju rrugën krejt na e keni zanë”. Ky nuk është ankim! Rruga nuk do të të lirohet vetë, duhet të lirohet prej teje. Nuk duhet të pritet më që rruga të të lirohet! n Të padijshnit, të panginjurit ata “të iptadije”, thotë Fishta, nuk kanë ndërgjegje për të të liruar rrugën. Atyre patjetër që u duhet treguar forca e të mirës! Kyshdo që pret që gjërat të ndodhin, nuk kanë për të ndodhur përveçëse dy përplasjeve: forca e të mirës dhe forca e së keqes.

Kushdo që iluzionihet se e mira është e dobët se është respektuese, është pritëse, është akomoduese, e ka gabim, forca e së mirës është shumë e madhe. Njeriu ka nevojë edhe për momentin pesimist, edhe për trishtimin. Unë jam optimiste dhe lexo qartë një nevojë të madhe për ndryshim dhe atje ku ka nevojë të madhe për ndryshim. Atje ku ka ndryshim, ka lëvizje, ka mundësi! Unë do ta shikoj gjithmonë kështu. Ndryshimi është një opsion që të jepet që ta ngresh situatën më lart.
Mundësitë që na shfaqen duhen shfrytëzuar dhe nuk është e thënë që çdo ndryshim do të të jepet bonus me mirësi dhe me të mirë.